دلم می خواد با یکی صحبت کنم. بریزم بیرون هرچی تو دلمه، هرچی تو سرمه...

یکی که بعدش نگه "تو چه مشکلی داری آخه؟" نگه "هزاران نفر آرزو دارن جای تو باشن". کسی که از ذهنش نگذره "چه ضعیفه این دختر". 

من دلم میخواد یه همچین کسی رو تو خانواده ام داشته باشم. اما خانواده من همه این جمله های کذایی رو میگن... 

من سالهاست که با خانواده ام درد دل نمی کنم. دارم خم میشم زیر بار این حرفای نگفته...